ชาวพุทธที่เรียกว่าอุบาสกและอุบาสิกา นับว่าเป็นชาวพุทธชั้นนํา จะต้องมีความเข้มแข็งที่จะตั้งมั่นอยู่ในหลักให้เป็นตัวอย่างแก่ชาวพุทธทั่วไป
นอกจากรักษาวินัยชาวพุทธแล้ว ต้องมีอุบาสกธรรม ๕ ดังนี้
๑. มีศรัทธา เชื่อประกอบด้วยปัญญา ไม่งมงาย มั่นในพระรัตนตรัย ไม่หวั่นไหว ไม่แกว่งไกว ถือธรรมเป็นใหญ่และสูงสุด
๒. มีศีล นอกจากตั้งอยู่ในศีล ๕ และสัมมาชีพแล้ว ควรถือศีลอุโบสถตามกาล เพื่อพัฒนาตนให้ชีวิตและความสุขพึ่งพาวัตถุน้อยลงลดการเบียดเบียนและเกื้อกูลแก่ผู้อื่นได้มากขึ้น
๓. ไม่ถือมงคลตื่นข่าว เชื่อกรรม มุ่งหวังผลจากการกระทําด้วยเรี่ยวแรงความเพียรพยายามตามเหตุผล ไม่ตื่นข่าวเล่าลือโชคลางเรื่องขลังมงคลไม่หวังผลจากการขออํานาจดลบันดาล
๔. ไม่แสวงหาพาหิรทักขิไณย์ ไม่ไขว่คว้าเขตบุญขุนขลังผู้วิเศษศักดิ์สิทธิ์นอกหลักพระพุทธศาสนา
๕. ขวนขวายในการทะนุบํารุงพระพุทธศาสนา ใส่ใจริเริ่มและสนับสนุนกิจกรรมการกุศลตามหลักคําสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
หมายเหตุ :
• คําว่า“ชาวพุทธ” คนไทยมักเข้าใจกันโดยทั่วไปว่าหมายถึงชาวพุทธที่เป็นคฤหัสถ์เท่านั้นดังนั้น“วินัยชาวพุทธ” ในบริบทนี้จึงหมายถึงวินัยของคฤหัสถ์โดยเฉพาะซึ่งแตกต่างจากวินัยของพระภิกษุ
• วินัยของคฤหัสถ์คือคิหิวินัยได้แก่พระพุทธโอวาทในสิงคาลกสูตรพระไตรปิฎกเล่ม๑๑(ที.
ปา.๑๑/๑๗๒–๒๐๖/๑๙๔–๒๐๗)
• “อุบาสกธรรม๕” มาในพระไตรปิฎกเล่ม๒๒(องฺปญฺจก. ๒๒/๑๗๕/๒๓๐)
~~~~~~~~~~~~~