ดาวพลูโต เป็นดาวเคราะห์แคระที่ตั้งอยู่ในระบบสุริยะชั้นนอก ถูกค้นพบในปี พ.ศ. 2473 โดยนักดาราศาสตร์ชาวอเมริกัน Clyde Tombaugh เป็นดาวเคราะห์แคระที่ใหญ่เป็นอันดับสอง ในระบบสุริยะรองจากอีริส
ดาวพลูโต ถือเป็นดาวเคราะห์ดวงที่เก้าในระบบสุริยะของเรา จนถึงปี 2549 เมื่อมันถูกจัดประเภทใหม่เป็นดาวเคราะห์แคระโดย International Astronomical Union (IAU) การจัดประเภทใหม่นี้เกิดขึ้นเนื่องจากการค้นพบใหม่และความเข้าใจที่ดีขึ้นเกี่ยวกับคุณสมบัติของวัตถุในระบบสุริยะของเรา
ดาวพลูโต มีมวลประมาณ 1 ใน6 ของโลก และมีแกนกลางเป็นหินล้อมรอบด้วยชั้นปกคลุมของน้ำแข็ง น้ำแข็งไนโตรเจนและก๊าซเยือกแข็งอื่นๆ มันมีบรรยากาศที่เบาบางของไนโตรเจน มีเทน และคาร์บอนมอนอกไซด์ พื้นผิวของดาวพลูโตมีความหลากหลายมีทั้งภูเขา หุบเขา ที่ราบและหลุมอุกกาบาต ภูเขาที่ใหญ่ที่สุดบนดาวพลูโต เรียกว่า Tenzing Montes และสูงกว่า 6,000 เมตร(20,000 ฟุต)
ดาวพลูโตมีดวงจันทร์บริวาร 5 ดวง ซึ่งดวงใหญ่ที่สุดเรียกว่า ชารอน ดวงจันทร์ดวงอื่นๆได้แก่ นิกซ์ ไฮดรา เคอร์เบรอส และสติกซ์
ดาวพลูโตและชารอน บางครั้งถูกพิจารณาว่าเป็นระบบดาวเคราะห์แคระคู่ เนื่องจากทั้งคู่มีขนาดใกล้เคียงกัน และโคจรรอบศูนย์กลางมวลร่วมกัน
เนื่องจากอยู่ห่างจากดวงอาทิตย์ ดาวพลูโตจึงหนาวเย็นมาก โดยมีอุณหภูมิเฉลี่ยประมาณ -230°C (-382°F) ดาวพลูโตใช้เวลา 248 ปีโลก ในการโคจรรอบดวงอาทิตย์ครบหนึ่งรอบ และหมุนรอบตัวเองทุกๆ 6.4 วันของโลก
นับตั้งแต่มีการค้นพบ ดาวพลูโตเป็นหัวข้อของการศึกษาและสำรวจทางวิทยาศาสตร์มากมายในปี2015 ยานอวกาศNew Horizons ของ NASA ได้บินผ่านดาวพลูโตทำให้เราได้ภาพและข้อมูลที่มีรายละเอียดมากที่สุดเกี่ยวกับดาวอันน่าทึ่งนี้.
~~~~~~~~~~~~
ที่มา: chatGPT by OpenAI
