เกี่ยวกับดาวพลูโต
ดาวพลูโต เป็นดาวเคราะห์แคระที่ตั้งอยู่ในระบบสุริยะชั้นนอก ถูกค้นพบในปี พ . ศ . 2473 โดยนักดาราศาสตร์ชาวอเมริกัน Clyde Tombaugh เป็นดาวเคราะห์แคระที่ใหญ่เป็นอันดับสอง ในระบบสุริยะรองจากอีริส ดาวพลูโต ถือเป็นดาวเคราะห์ดวงที่เก้าในระบบสุริยะของเรา จนถึงปี 2549 เมื่อมันถูกจัดประเภทใหม่เป็นดาวเคราะห์แคระโดย International Astronomical Union (IAU) การจัดประเภทใหม่นี้เกิดขึ้นเนื่องจากการค้นพบใหม่และความเข้าใจที่ดีขึ้นเกี่ยวกับคุณสมบัติของวัตถุในระบบสุริยะของเรา ดาวพลูโต มีมวลประมาณ 1 ใน 6 ของโลก และมีแกนกลางเป็นหินล้อมรอบด้วยชั้นปกคลุมของน้ำแข็ง น้ำแข็งไนโตรเจน และก๊าซเยือกแข็งอื่นๆ มันมีบรรยากาศที่เบาบางของไนโตรเจน มีเทน และคาร์บอนมอนอกไซด์ พื้นผิวของดาวพลูโตมีความหลากหลาย มีทั้งภูเขา หุบเขา ที่ราบ และหลุมอุกกาบาต ภูเขาที่ใหญ่ที่สุดบนดาวพลูโต เรียกว่า Tenzing Montes และสูงกว่า 6,000 เมตร (20,000 ฟุต ) ดาวพลูโตมีดวงจันทร์บริวาร 5 ดวง ซึ่งดวงใหญ่ที่สุดเรียกว่า ชารอน ดวงจันทร์ดวงอื่นๆ ได้แก่ นิกซ์ ไฮดรา เคอร์เบรอส และสติกซ์ ...