กาลิก(กา-ลิก)

แปลว่าประกอบด้วยกาลเวลาขึ้นอยู่กับกาลเวลาเป็นภาษาพระวินัย หมายถึงอาหารหรือของที่ภิกษุรับแล้วเก็บไว้ฉันได้ตามกาลเวลาที่กำหนดเท่านั้น หากเก็บไว้เกินกว่านั้นถือเป็นความผิด ได้แก่

  1. ยาวกาลิก ของที่เก็บไว้ฉันได้ชั่วคราว คือ ตั้งแต่เช้าถึงเที่ยงวัน ได้แก่ ข้าวสุก ขนม ปลา เนื้อ เป็นต้น
  2. ยามกาลิก ของที่เก็บไว้ฉันได้ชั่วระยะเวลาวันหนึ่งกับคืนหนึ่ง ได้แก่ น้ำปานะหรือน้ำผลไม้ชนิดต่างที่ทรงอนุญาต
  3. สัตตาหกาลิก ของที่เก็บไว้ฉันได้ภายในวัน ได้แก่ เภสัช คือ เนยใส เนยข้น น้ำมัน น้ำผึ้ง น้ำอ้อย


ทั้งนี้ ของที่นอกเหนือจากกาลิกทั้งนั้น คือ ยาวชีวิก เป็นของที่เก็บไว้ฉันได้ตลอดชีวิต


~~~~~~~~~~


ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

สติปัฎฐาน(การเจริญสติ)

จุดหมายของชีวิตมนุษย์

กายนคร : นิทานปริศนาธรรม