แต่หารู้ไม่ว่า..ยิ่งทำตัวมีผลิตภาพ(productive) เรายิ่งเร่งยิ่งวิตกกังวลมากกว่าเดิมการพยายามยิ่งรีบเคลียร์กองงานยิ่งมีมากกว่าเดิม
2. ปัจจุบันเทคโนโลยีดีขึ้นมากกว่าเดิมเร็วมากขึ้น
ความใจร้อนควรจะลดลง..แต่มันกลับเพิ่มขึ้นเพราะความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีเหมือนพาเราไปในจุดที่ไร้ขีดจำกัดเมื่อเร็วแล้วก็คิดว่ามันเร็วได้อีก.
และตระหนักได้ว่า..ไม่มีวิธีไหนที่จะควบคุมสถานการณ์จัดการภาระทุกอย่างไม่มีวิธีไหนทำทุกอย่างได้เมื่อตระหนักได้ก็รู้สึกสงบมากขึ้น.
นั่นคือ..ยิ่งคุณเชื่อว่าตนเองจะสามารถ’จัดทุกอย่างเข้าตาราง’ ได้สำเร็จมากเท่าไหร่คุณย่อมจะรับภาระหน้าที่ใส่ตนเองเพิ่มมากขึ้นเท่านั้นหรือ ยิ่งคุณพยายามจัดการเวลาของคุณโดยเป้าหมายเพื่อให้ควบคุมเวลาได้อย่างเต็มที่ ชีวิตคุณจะยิ่งเคร่งเครียดว่างเปล่าและน่าหงุดหงิดท้อแท้มากขึ้น.
เลือกว่า..จะมุ่งความสนใจไปที่อะไรและสิ่งไหนที่ควรมองข้าม.
นั่นคือ..ยิ่งเรากระตือรือร้นที่จะตอบอีเมลเร็วเท่าไหร่จะยิ่งไปกระตุ้นการตอบอีเมลกลับมาและทำให้เราดูเป็นคนที่สามารถพึ่งพาได้และจะมีคน/อีเมลมาอีกมากมาย.
การเคลียร์อีเมลคือเหตุผลที่ทำให้อีเมลของเรามีมากขึ้นเรียกเหตุการณ์แบบนี้ว่ากับดักของความมีประสิทธิภาพ.
เปลี่ยนจากคำว่า‘เราต้องเลือก’ เป็น‘เรามีโอกาสได้เลือก’ สิ่งต่างๆจากมุมมองที่มี เลือกชีวิตที่มีความหมายแต่นั่นคือทางเดียวที่มนุษย์ผู้มีความจำกัดจะใช้ชีวิตได้อย่างเต็มที่.
หนึ่ง- จงให้เวลากับตัวเองก่อน
สอง- จำกัดชิ้นงานที่เรากำลังทำอยู่ไม่ควรเกิน3 อย่างและไม่ควรเพิ่มรายการเข้ามาจนกว่าจะเสร็จ1 ใน3 งาน
สาม- อดกลั้นกับสิ่งที่สำคัญปานกลางหรือสิ่งที่สำคัญรองลงมา
ขอให้สบายใจได้เลย..เพราะถ้าตัดสินจากมาตรฐานจากจินตนาการของเราแล้วเราจะไม่สามารถทำมันได้ดีพอแน่นอนเพราะฉะนั้นก็เริ่มทำสิ่งนั้นเถอะ.
บอกเลยว่า..เลิกคาดหวังเพราะมันคือสิ่งที่เราต้องเผชิญ เป็นการตระหนักรู้ถึงความอึดอัดที่หลีกเลี่ยงไม่ได้และหันเหความสนใจไปสู่ความเป็นจริงของสถานการณ์ปัจจุบันให้มากขึ้น.
วางแผนสิ่งจะทำเผื่อเวลาไว้2 เท่าเสมอ.
นี่คือเหตุผลว่า..เวลาเหนือการควบคุมสิ่งที่ทำได้คือมุ่งความสนใจไปที่ธุระของเราเป็นสำคัญ.
แม้การหยุดพักที่แท้จริงจะทำให้เราอึดอัดแต่มันคือสิ่งจำเป็นที่ควรทำมากที่สุด.
เพราะนี่คือ..การฝึกในการมองเห็นคุณค่าในการอดทนยืนหยัดและก้าวไปข้างหน้านี่คือตัวอย่างของความอดทนหนึ่งในคุณลักษณะที่จำเป็นและสำคัญที่สุด.
หนึ่ง- ทำตัวให้ชินกับการเจอปัญหาเพราะปัญหามีมาเรื่อยๆแน่นอน
สอง- ยอมรับการเปลี่ยนแปลงช้าๆเพื่อผลลัพธ์ที่ดีขึ้นคือการยอมหยุดเพื่อพักในแต่ละวันเพื่อให้เราสามารถกลับมาทำอีกได้ครั้งแล้วครั้งเล่า
สาม- ความเป็นต้นตำรับเป็นอีกขั้วมาจากการเลียนแบบคือการอดทนที่จะลองผิดลองถูกจากวิธีของผู้อื่นและมีการเรียนรู้ใหม่ๆและสั่งสมประสบการณ์ไปเรื่อยๆจนเป็นเอกลักษณ์.
คือความพยายามที่จะกลายเป็นคนมีประสิทธิภาพมีความสามารถไม่มีที่สิ้นสุด
เราจะได้ลงมือทำสิ่งที่เป็นไปได้และมีคุณค่าเสียที.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ผู้เขียนหนังสือ : Oliver Burkeman
สำนักพิมพ์ Amarin Howto จำนวนหน้า 226 หน้า, เล่มที่1/2566
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
หมายเหตุ : (ผู้เรียบเรียง)เล่มนี้เป็นเล่มที่แปลกใหม่และให้ข้อคิดเรื่องเวลาได้ดีมากครับผมจะยิบมาอ่านอีกหลายรอบเพื่อเพิ่มความเข้าใจ..แน่นอนครับใครเคยอ่านเล่มนี้แล้วชอบอย่างไรแลกเปลี่ยนกันได้ครับ.