ในสมัยดึกดำบรรพ์หญิงโสเภณีไม่มีราคาหรือไม่ถือว่าต่ำช้าเพราะในสมัยนั้นไม่ถือธรรมเนียมหรือคุณค่าทางพรหมจารีการสมสู่เป็นไปโดยเสรีและสะดวก
ยิ่งกว่านั้นยังปรากฏว่าชาวสลาฟโบราณถือว่าหญิงดีมีค่านั้นจะต้องมีชายรักใคร่เสน่หาร่วมประเวณีมาก่อนสมรสถ้าสามีตรวจพบว่าภริยาของตนมีพรหมจารีที่ยังไม่ถูกทำลายก็มักไม่พอใจบางรายถึงขนาดขับไล่ไสส่งภริยาไปก็มีเนื่องจากอุดมคติในเรื่องพรหมจารีมีอยู่เช่นนี้จึงทำให้ผู้หญิงบางหมู่แสวงหาเครื่องหมายจากการกระทำอย่างใดอย่างหนึ่งของชายคู่รักเพื่อเก็บไว้อวดชายที่มาเป็นสามีเมื่อเสรีภาพในการร่วมประเวณีมีอยู่เช่นนั้นหญิงโสเภณีในยุคแรกเริ่มเดิมทีก็นับว่าไม่มี
จากการศึกษาพบว่าหญิงโสเภณีมีกำเนิดมาจากพิธีการทางศาสนาปฏิบัติกันอยู่ในเอเชียตะวันตกเป็นส่วนใหญ่คือหญิงสาวจะต้องกระทำพิธีสละพรหมจารีของตนเพื่อบูชาเทวีผู้ซึ่งมีชื่อเรียกขานแตกต่างกันไปในแต่ละท้องถิ่นเช่นของอินเดียได้แก่พิธีบูชาพระแม่กาลีซึ่งบางทีก็เรียก"ทุรคาบูชา"(ฮินดี: Durgapuja) พิธีเช่นว่านี้สืบเนื่องมาจากความเชื่อที่ว่าผู้หญิงมีความรู้สึกฝังใจอยู่กับชายคนแรกที่เธอร่วมประเวณีด้วย
การสละพรหมจารีดังกล่าวจึงกระทำเพื่อบูชาเทวีเบื้องบนเสียและชายผู้ร่วมประเวณีด้วยนั้นก็มักจะเป็นแขกแปลกหน้าที่หญิงนั้นไม่รู้จักโดยถือกันว่าชายแปลกถิ่นเป็นผู้ศักดิ์สิทธิ์ซึ่งจะนำโชคลาภมาสู่ตน.
อ่านเพิ่มเติมที่นี่
https://www.wikiwand.com/th/การค้าประเวณี
